ความจิงที่เราขวนขวายเรียนมาเพื่ออะไรกัน เพื่อนๆๆเป็นกันบ้างรึเปล่า เราเองจบป.ตรีเริ่มต้นทำงานปี51 ไต่มาแต่ระดับลูกน้องจบที่หัวหน้าภายใน3ปี เงินเดือนพอประมาณ แต่ที่ไม่คุ้มกันคือความรู้สึก ทำงานดีโดนด่า(สร้างภาพบ้างล่ะ)ลูกน้องทำพลาด(กูโดนด่าอีก)จะไปด่าลูกน้องโถ่ๆๆมันก็ผิดพลาดกันได้สรุปทำใจ สุดท้ายผมก็จำยอมลาออก มาใช้ชีวิตบ้านๆ ช่วงปีแรก

สุดๆ(ที่บ้านมีที่50ไร่)ก็ทำโน้นนี่นั่นไปเรื่อย เงินเก็บก็หมดสิครับ แต่ก็อยู่ได้ ข้าวไม่ได้ซื้อ กับข้าวก็นานๆซื้อ บ้านไม่ต้องเช่า ร่างกายก็ดีขึ้น(555น่าจะไม่เครียดเรื่องโดนด่า)เข้าปีสองก็เริ่มมีรายได้เข้ามาเริ่มมีเป็นก้อนแระผ่านมาจนปัจุบันมีรายได้เข้าทุกปี มีเงินเที่ยว ในหลายที่ที่ไม่เคยไป(เกือบทั่วประเทศแระ)ชีวิตมีตวามสุขขึ้นมาก
ปล ในเมื่อคุณลงทุนเรียนเพื่อให้มีความรู้แล้วใยจึงทนต่อความเอาเปรียบ โดนด่า ในแวดวงมนุษย์เงินเดือนคุณก็รู้ว่าผิดก็ถูกได(หัวหน้าถูกเสมอ )แล้วคุณจะทนให้เขากดขี่ข่มเห่งเพื่ออะไรกัน ใกล้ปี่ใหม่เริ่มคิดกันรึยัง โลกนี้มันกว้างรอคุณมาสัมผัส ขอบคุณ
เคยมีความรู้สึกแบบยิ่งเรียนสูงยิ่งโง่ไหม
ปล ในเมื่อคุณลงทุนเรียนเพื่อให้มีความรู้แล้วใยจึงทนต่อความเอาเปรียบ โดนด่า ในแวดวงมนุษย์เงินเดือนคุณก็รู้ว่าผิดก็ถูกได(หัวหน้าถูกเสมอ )แล้วคุณจะทนให้เขากดขี่ข่มเห่งเพื่ออะไรกัน ใกล้ปี่ใหม่เริ่มคิดกันรึยัง โลกนี้มันกว้างรอคุณมาสัมผัส ขอบคุณ